کلک های عکاسی
۳۲- سفر بدون سه پایه: نکته اول
هنگامی به سفر می روید، همراه داشتن یک سه پایه می تواند موقعیت های عالی عکاسی را برای تان فراهم کند. مثلا به شما اجازه می دهد هنگام عکاسی شبانه به بازی با نورهای چراغ ها و لامپ ها پرداخته و جلوه های خاصی را خلق کنید. اما اگر از نظر حمل وسیله در مضیقه هستید و نمی توانید سه پایه عزیزتان را همراه داشته باشید، شاید این کلک به دردتان بخورد: دوربین را روی یک سطح امن و محکم قرار دهید، فلش را غیر فعال کنید و با تنظیم یک سرعت شاتر پایین دو ثانیه ای یا طولانی تر آماده عکاسی شوید.
حال تایمر خودکار دوربین را فعال کنید و دکمه شاتر را بزنید. صبر کنید تا دوربین کار خودش را انجام داده و از روی حوصله عکس مورد نظر شما را ثبت کند. تا زمانی که تایمر به پایان می رسد، حرکات اضافی دوربین که به دلیل فشردن دکمه شاتر توسط دست شما ایجاد شده اند، از بین رفته و دوربین دوباره به حالت سکون می رسد. لذا دوربین شما آماده عکاسی با زمان نور دهی طولانی و نتایج شفاف و واضح است.
این عکس با تایمر خودکار و زمان نوردهی طولانی گرفته شده است.
۳۳- سفر بدون سه پایه: نکته دوم
مطمئنا همیشه نمی توانید یک سطح صاف و مناسب را پیدا کنید تا از کلک شماره ۳۲ استفاده کنید. برای مثال هنگامی روی باروهای یک قصر یا یک بنای قدیمی دنبال چنین مکانی باشید، متوجه منظورمان می شوید. برای مقابله با این وضعیت، همیشه یک توپ کوچک beanbag درون کیف دوربین همراه تان داشته باشید.
beanbag یک کیسه دربسته پر شده با دانه های ریز معمولا دایره ای شکل از قبیل پلیت های پی وی سی، پلی استیرن یا پلی پروپیلن است که در اندازه کوچک به عنوان توپ بازی یا در اندازه های بزرگ به عنوان صندلی و تخت راحتی مورد استفاده قرار می گیرد. وجه تسمیه نام آن، این است که در گذشته دور از کیسه های چرم یا پارچه ای ساخته می شده که از دانه های خشک لوبیا پر می شده اند.
با گذاردن این کیسه روی سطوح ناصاف و فشار دادن آن، می توانید یک سطح صاف و مطمئن برای قرار دادن دوربین به دست آوردید. اکنون یک پایه قابل اعتماد و مناسب برای عکس برداری با تایمر خودکار و زمان نودهی یا exposure طولانی در اختیار دارید.
۳۴- سفر بدون سه پایه: نکته سوم
سه پایه های حرفه ای از پیچ های یک چهارم اینچی برای محکم کردن دوربین شما در جای خود بهره می برند. شما می توانید به راحتی پیچ های این چنینی را از فروشگاه های پیچ و مهره فروشی تهیه کنید. برای رهایی از شر یک سه پایه سنگین و بزرگ طی مسافرت، سر یک بطری نوشابه را سوراخ کرده و پیچ را درون آن محکم کنید. حال با مقداری چسب پیچ را در جای خود محکم کنید.
این سر بطری پلاستیکی را در گوشه ای از کیف دوربین تان برای روز مبادا نگه دارید. اما نیازی نیست که همیشه یک بطری ۱.۵ لیتری بزرگ به همراه داشته باشید. آخر هر گوشه و کناری می توانید یکی از آنها را بیابید! هنگام عکاسی بطری را با شن و سنگریزه پر کنید تا حسابی سنگین شود. حالا سر بطری جادویی تان را روی آن ببندید. خب شما یک سه پایه فوری در اختیار دارید.
۳۵- عکاسی پرتره با دراز کردن دست
پرتره های شخصی برای ثبت خاطرات تعطیلات گزینه بسیار خوبی هستند. اما یکی از مشکلات اساسی این است که شما بتوانید کسی را پیدا کنید که هم زمان با تنظیم دوربین تان، بتواند به خوبی ترکیب بندی شما و صحنه پشت سرتان را هم درون کادر رعایت کند. اما یک راه هم این است که دوربین را به سمت خودتان گرفته، دست تان را تا حد ممکن دراز کرده و دکمه شاتر را بفشارید. به ندرت نتیجه کار بد از آب در می آید.
البته با کمی هزینه و خرید یک تک پایه (monopod) می توانید نتایج بسیار عالی داشته باشید. به این صورت که دوربین را روی آن نصب کرده، آن را به اندازه کافی از خودتان دور می کنید. درست است که هنوز یک دست تان را دراز کرده اید. اما اکنون بدن در حالت عادی قرار دارد و فاصله دوربین هم به حد لازم دور است. علاوه بر این، برخی تک پایه ها دارای آینه ای هستند که شما می توانید ال سی دی دوربین را درون آنها ببینید و کادربندی درستی هم انجام دهید. حال کافی است که تایمر خودکار را روی ۲ یا ۱۰ ثانیه قرار دهید و منتظر گذر زمان باشید، تا یک پرتره شخصی عالی داشته باشید.
۳۶- به چشم ها بنگرید، نه اطراف چشم ها، تنها به چشم ها بنگرید
تا کنون توجه کرده اید که چرا اغلب نشریات روی جلدشان از عکس صورت ها استفاده می کنند؟ زیرا شناختن این عکس ها است که به ما در شناخت و علاقه مند شدن به مجلات کمک می کنند. دبیران هنری می دانند طبیعت ما این گونه است و با چشمانی که از درون جلد به ما زل زده اند تماس برقرار می کنیم. این اصل درباره عکس های پرتره ای هم که می خواهید بگیرید، صدق می کند.
هنگامی که از فردی عکس می گیرید، اگر تنها یک بخش از عکس تان می تواند در نقطه فوکوس باشد، روی چشمانش فوکوس کنید. این اولین نقطه ای است که بینندگان شما به آن نگاه می کنند. لذا اگر آنها فوکوس باشند، تماشاگران تصور می کنند تمام تصویر به شکل دقیق و صحیحی عکاسی شده است. و دیگر مهم نیست که عمق میدان شما چقدر کم است یا اینکه کل فریم تان چقدر تار و مات است.
۳۷- هنگام عکاسی از حیوانات خانگی از حالت burst (عکاسی متوالی) استفاده کنید
حیوانات خانگی غیرقابل پیش بینی هستند، لذا منتظر نمانید تا آنها برای عکس گرفتن شما آماده شده و ژست بگیرند. پس امکان ثبت موقعیت های خوب و شانس عکس های عالی را از دست ندهید.
صبر نکنید تا بتوانید توجه آنها را به خودتان جلب کنید. هم زمان با تلاش تان برای جلب توجه شان، شروع به عکاسی کنید. خب، آنها مفهوم دوربین را درک نمی کنند و هر لحظه ممکن است حرکت اشتباهی انجام داده و از دست تان بروند. بهتر است که دوربین را روی حالت عکاسی متوالی یا burst mode قرار دهید و پشت سر هم به عکس گرفتن بپردازید. این گونه شانس تان برای ثبت لحظه ای که توجه آنها را به دوربین جلب می کنید بسیار بیشتر است و شاید بتوانید از میان آنها عکسی نزدیک به حالت دلخواه تان پیدا کنید.
استفاده از حالت عکاسی متوالی هنگام عکس گرفتن از حیوانات، شانس شما در ثبت تصویری که به دنبالش هستید را افزایش می دهد.
۳۸- از تنظیمات پیش فرض حالات مختلف عکاسی (scene modes) دوربین تان استفاده کنید
شاید دوربین تان بهتر از شما بداند که چگونه از تنظیمات خود برای خلق جلوه های ویژه استفاده کند. لذا از به کار بردن تنظیمات مربوط به حالات مختلف عکاسی که روی دوربین قرار دارند هراسی به خود راه ندهید. اگر دوربین تان اجازه می دهد، هر عکس را به صورت همزمان به صورت Raw و JPEG ذخیره کنید تا یک کپی اصلی از وضعیت خالص و بدون تاثیر مودهای دوربین هم در اختیار داشته باشید.
۳۹- چگونه از آتش بازی عکس بگیریم؟
آتش بازی ها اگر چه در زمره نمایش های بسیار جذاب و زیبا هستند، با این حال عکاسی از آنها کمی سخت و نیازمند مقداری مهارت است. برای شانس بیشتر و داشتن یک عکس عالی از آتش بازی، حساسیت دوربین را روی ISO 100 قرار دهید و آن را با ۰EV جبران کنید. در این حالت درخشش ها و نورهای غیر ضروری آسمان مزاحم شما نخواهند بود و پس زمینه آتش بازی در عکس ها تا حد ممکن سیاه ثبت می شود.
دوربین را روی یک سه پایه ثابت کنید و سرعت شاتر را حداقل روی ۸ ثانیه بگذارید. اصلا از زوم استفاده نکنید تا آتش بازی تمام قاب را پر کند. مراقب باشید که طی مدت زمان نوردهی دوربین باید ثابت و بدون حرکت باقی بماند و بهتر است که برای شروع عکس برداری از تایمر خودکار ۲ ثانیه ای استفاده کنید. زیرا هر گونه حرکتی می تواند منجر به تولید یک عکس تار شود. همه چیز آماده است، نتیجه باید خطوط آتش تیز و واضحی باشند که به اطراف پخش شده و در حال سقوط به سمت زمین هستند.
این عکس با زمان نور دهی ۴۵ثانیه ای و با استفاده از یک سه پایه و تایمر خودکار دوربین گرفته شده است.
۴۰- چگونه از آب های روان عکس بگیریم؟
هنگام عکاسی از یک آبشار و اطراف آن، سرعت شاتر پایین نتایج خوبی به همراه دارد. اما ما به دنبال دستیابی به چیزی بسیار جذاب تر و دلرباتر، با کاهش سرعت همه چیز (به نوعی نگه داشت زمان) هستیم. اما بدون آن که عکس های مان overexpose شده و بیش از حد نور ببینند، چگونه این کار را انجام دهیم؟ ابتدا تنظیم دوربین را از حالت Auto خارج کرده و حساسیت آن را روی کمترین حالت ممکن قرار دهید. این میزان معمولا ISO 100 یا ISO 80 است. سپس برای عکاسی از یک فیلتر ND (کاهنده نور) استفاده می کنیم. اگر این فیلتر را ندارید، جبران میزان نوردهی را روی کمترین میزان خود قرار دهید. این میزان بسته به دوربین های مختلف -۲EV یا -۳EV و به ندرت -۵EV است.
دوربین را روی سه پایه سوار کرده و برای اینکه نقطه فوکوس و میزان نوردهی ثابت شوند، شاتر را تا نیمه فشار دهید. آنگاه آن را تا انتها فشرده و عکس بگیرید. مراقب باشید که دوربین هنگام عکاسی نلرزد. احتمالا به چند آزمایش برای دستیابی به نتیجه مناسب نیاز دارید، لذا از تمرین و تکرار خسته نشده و زود ناامید نشوید.
با استفاده از سرعت شاتر پایین، آبهای آبشار و جلوی دوربین نرم و یکدست شده اند.
۴۱- روی جزئیات فوکوس کنید
هنگامی که یک صحنه بیش از آن بزرگ است که بدون بیرون زدن از گوشه های کادر، در یک تصویر بگنجد؛ به جای فوکوس روی همه عکس، روی یکی از جزئیات آن فوکوس کنید تا تبدیل به یک موضوع منحصر به فرد شود. گاهی یک برش انتزاعی می تواند تاثیر بهتر و بیشتری داشته باشد و دیدگاه بکر و الهام بخشی را به رخ بکشد که پیش از این هرگز دیده نشده است.
- راهنمای عکاسی از سرعت
هنگامی که سوژه های متحرک با سرعت بالایی به سمت شما می آیند یا از شما دور می شوند، معمولا نمی توانید عکس های خوب و مناسبی از آنها بگیرید. اگر می خواهید از یک مسابقه سرعت عکاسی کنید، دوربین تان را در محلی قرار دهید که سوژه ها به جای آنکه از روبروی تان بیایند، به صورت عرضی از جلوی چشم تان بگذرند. در این حالت ماشین ها پشت سر هم از جلوی تان می گذرند، اما به صورت لحظه ای در یک فریم ثابت درون قاب تصویرتان قرار خواهند داشت.
۴۳- بر روی حرکت تمرکز کنید
اگر واقعا می خواهید احساس و درک سرعت را از طریق عکس های تان منتقل کنید، دوربین تان را در عرض خط حرکت ماشین ها، اسب ها و دونده ها قرار دهید. آنگاه با سرعت شاتر پایین (۱/۱۲۵ یا پایین تر) به عکاسی بپردازید تا پس زمینه محو و تار شود. شفاف و واضح نگه داشتن سوژه، همزمان با محو کردن پس زمینه درک بهتر و عمیق تری از سرعت را نسبت به پس زمینه ثابت و ایستا در پشت سر سوژه های تار، منتقل می کند.
۴۴- بازتاب اشیاء
آیا روزهای بارانی و تعطیل شما را از عکاسی باز می دارند؟ این اجازه را به آنها ندهید: فرصت های عکاسی را که چاله های آب به شما پیشکش می کنند با لذت پذیرا باشید. در این میان باران هم در داستان شما، همانند غذایی که می خورید یا نوری که می بینید، اهمیت دارد. هر جا که ممکن است از بازتاب ها و انعکاس ها برای خلق صحنه ها و عکس هایی فراتر از وضعیت معمول بهره ببرید.
خرید هوشمندانه
۴۵- به افسانه مگاپیکسل اعتقادی نداشته باشید
اگر به خاطر داشته باشید، پیش از این هم در نارنجی درباره داستان مگاپیکسل با شما صحبت کرده ایم . خوشبختانه رقابت مگاپیکسلی میان کارخانه های سازنده دوربین های رده بالا، تا حدی فروکش کرده و بیشتر به ارائه امکانات عالی عکس برداری می پردازند. اما در دوربین های رده پایین همچنان کارخانه ها مشغول دعوای مگاپیکسلی هستند و هر روزه تبلیغات ۱۶ مگاپیکسلی و ۱۸ مگاپیکسلی و… را می بینیم. و البته این محصولات به هیچ وجه حتی قدرت رقابت با سنسورهای پایین تر دوربین های رده بالا را هم ندارند.
همیشه به خاطر داشته باشید که پول تان را به جای کمیت، صرف کیفیت کنید. و فراموش نکنید که برای چاپ تا اندازه A3، عکس های یک دوربین ۱۰مگاپیکسلی هم برای شما کاملا رضایت بخش خواهند بود.
عکس این کفشدوزک با یک دوربین ۱۲ مگاپیکسلی Nikon Coolpix p500 ثبت شده است. علی رغم رزولوشن نسبتا پایین دوربین، این تصویر برای چاپیک پوستر و نصب روی دیوار خانه کاملا مناسب است.
۴۶- فلیکر: مشاور خرید شما
با اعداد و ارقام گیج شده اید؟ اگر نمی توانید قبل از خرید دوربین آن را در دست گرفته و امتحانش کنید. حداقل می توانید نگاهی به عکس هایی بیندازید که با آن گرفته شده اند. فلیکر با استفاده از متادیتای درون عکس های دیجیتال، آنها را بر اساس کارخانه سازنده و مدل دسته بندی می کند. لذا می توانید در این آرشیو بزرگ و عالی به تماشای عکس های گرفته شده با دوربین مورد علاقه تان بپردازید. پس سری به flickr.com/cameras بزنید.
۴۷- برای خرید کارت حافظه خسیس نباشید
برای اینکه زمان انتظار دوربین تان هنگام ذخیره هر عکس را به حداقل برسانید، سریع ترین کارت حافظه ای را خریداری کنید که با جیب تان سازگاری دارد. این گونه زمان انتظار شما تا آمادگی دوربین برای گرفتن عکس بعدی کاهش چشمگیری خواهد داشت. گاهی طولانی شدن این انتظار می تواند باعث از دست دادن برخی لحظات مهم و جذاب شود.
کارت های حافظه با استفاده از سیستم ساده ای با نام Class درجه بندی می شوند. شماره کلاس در حقیقت میزان مگابایتی است که کارت می تواند در هر ثانیه ذخیره کند. پس دوربین شما روی یک کارت Class 4 با سرعت ۴ مگابایت بر ثانیه به ذخیره اطلاعات می پردازد و روی کارت کلاس ۱۰ این سرعت به ۱۰ مگابایت به ثانیه می رسد.
کارت های سریع تر گران تر هستند. اما برای توجیه ضرورت خرید نمونه های گرانتر، می توان آن را با ارتقاء رم در کامپیوترها و تاثیرشان روی افزایش سرعت مقایسه کنید.
کارت کلاس ۱۰، سریع ترین مدل موجود در بازار است. با این کار زمان انتظار برای آماده شدن دوربین میان دو عکس را به حداقل خواهید رساند.
۴۸- حجم واقعا همه چیز است
به دقت در خصوص تعادل میان راحتی همراهی تعداد کمی کارت حافظه حجیم یا امنیت همراه داشتن تعداد زیادی کارت حافظه کم حجم بیاندیشید. از سویی با خرید یک کارت ۱۶ گیگابایتی (در مقایسه با مدل ۲ گیگابایتی) لازم نیست که دائما آن را تعویض کرده و عکس ها را خالی کنید.
اما این را هم فراموش نکنید که از دست دادن یا خرابی یک کارت حافظه ۱۶ گیگابایتی در مقایسه با مدل ۲ گیگابایتی، چه ضرری به شما می تواند بزند و چه مقدار از عکس های مسافرت تان را بر باد دهد.
تعدادی کارت با حجم بهینه به همراه داشته باشید و هر کدام را پر شد در جای امنی نگهداری کنید. با این کار، تنها کارت های خالی روی دوربین یا درون کیف خواهند بود و خطر کمتری اطلاعات شما را تهدید می کند. البته اگر امکان دسترسی به اینترنت را دارید، حتی هنگام مسافرت سعی کنید کارت های پر شده را روی فضای ابری تان ذخیره کنید تا نسخه پشتیبانی از آنها داشته باشید.
- کارت های حافظه را هر دو سال یک بار جایگزین کنید
اگر چه کارت های حافظه بخش های متحرک ندارند، اما این بدان معنی نیست که فرسوده نمی شوند. بلکه هرکدام یک دوره زندگی محدودی دارند و هر زمان که فایلی روی آنها ذخیره می کنید، پاک می کنید یا فایل را از روی آنها می خواهید، یک مرحله دیگر به پایان زندگی شان نزدیک تر شده اید. اگر می خواهید با خطر از دست دادن عکس های تان روبرو نشوید، کارت های حافظه پرکاربرد را هر دو سال یک بار تعویض کنید.
و سرانجام…
۵۰- تمام قوانین را بشکنید
صداقت و ابتکار داشته باشید. قانون یک سوم را فراموش کنید. وسط روز هم به عکاسی بپردازید. از صحنه های ورزشی هم با سرعت شاتر پایین عکس بگیرید تا نتایج تاری داشته باشید. هر کاری که انجام می دهید، عکس های تان را خلوت کنید و کمی ذوق و سلیقه خودتان را چاشنی آنها کنید.
داستان عکاسی به همین ۵۰ نکته محدود نمی شود و این تنها بخش کوچکی از دنیای بزرگ این علم-صنعت-هنر است. اما برای دوستانی که علاقه مند به موضوع باشند می تواند کمک خوبی باشد.
پایان.
